Sin a terraza do Casablanca

1 Había na nosa Vila un Astillero, donde se facían barcos de madeira, tipo galeón, ou así. Desos barcos que iban buscar o sal aló polas costas levantinas de Alicante. Había ai anos unhas salinas en Santa Pola e traían a sal desde alí e a descargaban na zona do Cavadelo. Eu vin botar un barco desos, que me parecía moi grande, porque o pequeniño, era eu, e recordo o día da súa botadura e o deslizamento hasta o mar. Moi bonito para o que ve esto por vez primeira. Creo recordar que había moita xente para ver este acontecimento mariñeiro. O que antes eran 500 persoas, nos parecían un mundo. Hoxe podrían ser o dobre ou triple. O barco, un galeón, se chamaba igual que o lugar dónde foi construido, ou sexa: "CAVADELO". Non recordo as medidas, nin aproximadas do barco, pero do nombre, non o olvidei nunca...

Por certo que xa que falamos desta zona direi que era unha verdadeira mina de berberechos e ameixas. Falar da zona do Cabadelo en concepto marisqueiro era como falar dos pementos de Padrón, nun ano de moita abundancia... Claro, que a pesares dunha crisis habida pola guerra que pasamos, non había tanta xente nas praias. Estaban solitarias en todo. Ibas coller uns berberechos nun caldeiro e acababas en pouco tempo de enchelo. Todos bós e grandes. Claro que antes non andábamos coa "marea roxa", nin coa carallada de moda. Porque nin eso había...
Comentario por E. García - Santiago (13-06-2013 12:38)

O Faiado da Memoria